Παιδάκι ήμουν και θυμάμαι ακόμα την μυρωδιά από τα πιτάκια που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου,μοσχοβολούσε όλη η γειτονιά όταν έβαζε στην παραστιά το τηγάνι για να τηγανίσει τα πιτάκια που μόλις είχαμε φτιάξει πάνω στο μεγάλο ξύλινο τραπέζι της κουζίνας. Με καμάρι εγώ της πήγαινα ένα-ένα τα πιτάκια για να τα τηγανίσει και όταν δεν κοιτούσε την βαθιά γαλάζια πιατέλα με τα φρεσκοτηγανισμένα πιτάκια έβρισκα ευκαιρία και βουτούσα ένα.
Αυτές οι όμορφες αναμνήσεις είναι τόσο ζωντανές στην μνήμη μου που μετά από τόσο καιρό και ενώ η γιαγιά μου έχει φύγει απ' τη ζωή εδώ και πολλά χρόνια,κάθε φορά που θα φτιάξω για την οικογένεια μου αυτά τα μοσχοβολιστά πιτάκια,στο μυαλό μου φέρνω την εικόνα της καθισμένη δίπλα στη παραστιά να μου χαμογελά.
Ωραίες αναμνήσεις, όμορφες μυρωδιές και λαχταριστά φαγητά από τα χρυσά χεράκια της γιαγιάκας μου που έχω την χαρά να μοιράζομαι με εσάς φίλοι μου.
Αφιερωμένο σε 'σένα γιαγιά μου.......σ' αγαπώ πολύ-πολύ!
Καλή σας όρεξη!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ πολύ!!!